Marzec 2018

W ostatnim czasie pojawia się coraz więcej orzeczeń sądowych negujących podróże służbowe zleceniobiorców delegowanych w opiece na teren Niemiec.

Zgodnie z najnowszymi wytycznymi belgijskiej inspekcji socjalnej przekazanymi Portalowi Delegowanie.pl przez Kancelarię Brighton&Wood, od stycznia 2018 roku mają miejsce zmasowane kontrole u belgijskich kontrahentów polskich firm. Mają one na celu zakwestionowanie legalności delegowania i przymuszenie belgijskiego pracodawcy do opłacenia składek socjalnych za delegowanych pracowników. Brukselskie biuro IPP monitoruje aktualnie ponad takich 70 postępowań. Co ciekawe, belgijskie władze działają z pominięciem procedur przewidzianych w rozporządzeniach unijnych dot. formularzy A1 i nie informują o swoich działaniach ZUS. Inna ciekawa kwestia to fakt, że przyczyna kwestionowania legalności delegowania nie leży w tych kilkudziesięciu przypadkach po stronie polskiej firmy i ew. braku lub niewystarczającej działalności na terenie Polski. Podstawą postępowań karnych prowadzonych wobec polskich przedsiębiorców i ich belgijskich kontrahentów jest niewłaściwa organizacja pracy polskich pracowników i ich podporządkowanie belgijskiemu kontrahentowi.

Większość firm działających w branży opieki uzyskuje zaświadczenia A1 w oparciu o art. 13.1 rozporządzenia 883/2004. Stanowi on, że osoba, która normalnie wykonuje pracę najemną w dwóch lub więcej państwach członkowskich, podlega:

a) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania, jeżeli wykonuje znaczną część pracy w tym państwie członkowskim; lub

b) jeżeli nie wykonuje znacznej części pracy w państwie członkowskim, w którym ma miejsce zamieszkania:

(i) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba lub miejsce wykonywania działalności przedsiębiorstwa lub pracodawcy, jeżeli jest zatrudniona przez jedno przedsiębiorstwo lub jednego pracodawcę; lub

(ii) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba lub miejsce wykonywania działalności przedsiębiorstw lub pracodawców, jeżeli jest zatrudniona przez co najmniej dwa przedsiębiorstwa lub co najmniej dwóch pracodawców, których siedziba lub miejsce wykonywania działalności znajduje się tylko w jednym państwie członkowskim. 

W jednym z grudniowych mailingów informowaliśmy Państwa, że przed Trybunałem Sprawiedliwości w Luksemburgu toczy się sprawa dotycząca uznawalności zaświadczeń A1 przez instytucje kraju przyjmującego, w przypadku gdy sąd karny tego kraju orzekł, że zostały one wydane wskutek oszustwa. 

Niedawno w tej sprawie został wydany wyrok. Trybunał podzielił zdanie Rzecznika Generalnego i orzekł, że sąd przyjmującego państwa członkowskiego może pominąć zaświadczenie E 101/A1 wydane przez instytucję wyznaczoną przez właściwe organy państwa członkowskiego, jeżeli sąd ten stwierdził, że zaświadczenie to zostało uzyskane lub powołano się na nie w sposób noszący znamiona oszustwa lub wyłudzenia.